Panagía Eleoúsa tis Podithou

Kościół Eleoúsa tis Podithou (gr. Παναγία Ελεούσα της Ποδίθου) został wybudowany w roku 1502 na polecenie szlachcica pochodzącego z Frankonii. Fundator, wraz ze swoja żoną został uwieczniony na fresku na zachodniej ścianie. Scena przedstawia fundatora przekazującego model kościoła Marii Pannie. Wewnętrzne ściany kościoła pokryte są freskami, podobnie jak inne kościoły w okolicy, także Eleoúsa tis Podithou wpisana została na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. W kościele panuje prawie ciemność, przez małe okienka wpada do środka niewiele światła. Z tego powodu, freski zachowały się w stanie prawie nienaruszonym i uchodzą za najpiękniejsze i najwartościowsze na całej wyspie. Styl fresków wpisuje się w ikonografie bizantyjską, jednakże widać na nich wpływy włoskiego renesansu. Wprowadzanie perspektywy widoczne jest najbardziej w scenie przedstawiającej Ukrzyżowanie.

Obok kościoła Eleoúsa tis Podithou znajduje się niewielka kaplica Ágios Archángelios, która została ufundowana w roku 1514 przez Zachariasza i jego żonę. Fresk przedstawiający fundatorów znajduje się nad północnym wejściem. Wnętrze kapicy pokrywają freski obrazujące sceny z Nowego Testamentu: Narodzenie Chrystusa, nauczenie Chrystusa w świątyni, wskrzeszenie Łazarza, wjazd do Jerozolimy, Przemienienie oraz Ostatnia Wieczerza. Na zachodniej ścianie przedstawiona jest droga krzyżowa. Północna ściana przedstawia scenę Ukrzyżowania, Zmartwychwstania Nawiedzenia Marii Magdaleny i zstąpienia do piekieł. W prezbiterium znajduje się scena Wniebowstąpienia, zesłania Ducha Świętego oraz ofiarowanie Izaaka.