Landmannalaugar to obszar znajdujący się w rezerwacie przyrody Fjallabak. Ten geotermalny obszar, leżący w pobliżu aktywnego wulkanu Hekla, został uformowany około roku 1477 podczas wulkanicznej aktywności okolicznych wulkanów. Okolice Landmannalaugar zaliczane są do najpiękniejszych obszarów na Islandii. Swoją popularność Landmannalaugar zawdzięcza kolorowym stożkom wulkanicznym. Głównym twórcą okolicy jest ciągle aktywny wulkan centralny Torfajökull. Znajdujący się w pobliżu stożek wulkaniczny Bláhnjúkur uformowany jest z szaroniebieskiego kamienia smołowego. Jego sąsiad, wulkan Brennisteinsalda uformowany jest z czerwonawo-brązowych skał (zbudowane są one głównie z ryolitów i trachitów kwarcowych), które z powodu osadów siarki i wapna miejscami przybierają również szare, niebieskawe i białe barwy. Zielone mchy porastające wulkaniczne skały i białe resztki śniegu, obecne nawet w środku lata, to kolejne akcenty kolorystyczne. W dole lśni, czarne, obsydianowe pole lawy Laugahraun. Wszystko to sprawia, że okolica wydaje się jakby z innej planety.
Landmannalaugar znaczy po islandzku ciepłe źródła ludzi z gór. Nazwa ta pochodzi prawdopodobnie od ciepłych źródeł geotermalnych znajdujących się na skraju pola lawowego Laugahraun. W źródłach tych można wykąpać się po wędrówce poprzez okolice Landmannalaugar.
W okolicach Landmannalaugar wytyczonych jest wiele szlaków turystycznych. Od bardzo łatwych prowadzących na pobliskie wulkany do bardziej wymagających prowadzących przez dzikie wąwozy i samotne szczyty. Najbardziej znanym i zarazem najbardziej wymagającym szlakiem jest szlak Laugavegur, który prowadzi stąd przez dolinę Þórsmörk do miejscowości Skógar na wybrzeżu. Trzeba liczyć się z tym, że przez wszystkie strumienie napotkane po drodze trzeba będzie przechodzić wpław. Raczej nie ma na nich mostów.
My wybraliśmy się szlakiem prowadzącym przez szczyt wulkanu Bláhnjúkur i dalej ponad polem lawowym Laugahraun z powrotem do Landmannalaugar. Początkowo szlak prowadzi po szaroczarnych zboczach Bláhnjúkur. Miejscami podejście było bardzo strome i szło się bardzo powoli. W miarę zdobywania kolejnych metrów, przed nami otwierał się coraz bardziej niesamowity widok na otaczające kolorowe szczyty. Ze szczytu Bláhnjúkur (945 m n.p.m.) rozpościerał się niesamowity widok na znajdujący się na południu pomarańczowożółte szczyty przykryte połaciami białego śniegu. Na północy zaś można było podziwiać pole lawowe Laugahraun w całej jego okazałości.
Ze szczytu zeszliśmy w kierunku strumienia Brennisteinsöldukvísl, który trzeba było przejść wpław. A następnie skierowaliśmy się w kierunku wulkanu Brennisteinsalda. Jego dymiące stoki minęliśmy po lewej stronie i szliśmy dalej ponad skrajem pola lawowego. Następnie szlak skręcił w prawo i przez pole lawowe Laugahraun wróciliśmy do punktu wyjścia. Po drodze odwiedziliśmy jeszcze gorące źródła Brennisteinsalda. Pierwotnie mieliśmy zamiar wykąpać się w ciepłej wodzie, ale niewielki basen był przepełniony ludźmi i ostatecznie zrezygnowaliśmy z tej atrakcji.
Ostatecznie przeszliśmy około 10 kilometrów. Pokonane wzniesienie wyniosło około 400 metrów. Na poniższej przedstawiona jest trasa, którą my przeszliśmy a ślad GPS trasy w formacie gpx można pobrać
tutaj.
Wyprawa do Landmannalaugar zdecydowanie należała do najciekawszych atrakcji na Islandii i każdemu polecam odwiedzenie tego rejonu. Planując wyprawę do tego rejonu wyspy trzeba koniecznie brać pod uwagę pogodę. Kolorowe stoki w pełni widoczne są tylko podczas słonecznej pogody. Podczas deszczu stoki staja się śliskie i błotniste, co utrudnia podejścia w górę.
Do Landmannalaugar prowadzi klika dróg. Zdecydowanie najłatwiejsza i najczęściej wybierana jest prowadząca od północy droga 208 Fjallabaksleið nyrðri. Jest to dość dobrze utrzymana droga szutrowa. Nie jest to droga kategorii F, więc można nią poruszać się samochodami o napędzie na dwa koła. Ostatni fragment (około 2 kilometry) trzeba pokonać drogą F224 Landmannalaugavegur. Co prawda jest to droga kategorii F, ale nie ma na niej żadnych przejazdów przez strumienie (podobnie jak na całej drodze 208). Tuż przed wjazdem do Landmannalaugar trzeba przejechać przez dość szeroką rzekę Námskvísl. Ci, którzy nie chcą tego robić, mogą zaparkować auto na parkingu przed rzeką i ostatnie kilkaset metrów pokonać pieszo. Przez rzekę przerzucona jest kładka dla pieszych.
Po drodze do Landmannalaugar warto zatrzymać się i wejść na stożek czynnego wulkanu Stútur. Znajduje się on kilka kilometrów od Landmannalaugar w bezpośrednim sąsiedztwie drogi 208. Ze stożka można podziwiać panoramę na otaczające szczyty i znajdujące się w pobliżu jezioro Frostastaðavatn.
