Po bazylice Santa Maria Gloriosa dei Frari i kościele Santi Giovanni e Paolo, kościół Santo Stefano jest trzecim największym kompleksem klasztornym w Wenecji. Klasztor został założony w wieku XIII przez zakon Augustynów, wiek później został gruntownie przebudowany do stylu gotyckiego. Budowla uchodzi za jeden z najwspanialszych przykładów weneckiego gotyku.
Poprzez wspaniały XIV-wieczny portal Bartolomeo Bon wchodzi się do kaplicy złożonej z nawy głównej i dwóch naw bocznych. Nawy boczne oddzielone są od nawy głównej przez zwieńczone solidnymi gotyckimi lukami kolumnady. Sklepienie głównej nawy pokryte jest drewnianą mozaiką pochodzącą z roku 1488.
Zakrystia świątyni skrywa prawdziwe dzieła sztuki weneckich mistrzów. Wśród nich można wymienić choćby obrazy Jacopo Tintoretto: Ostatnia Wieczerza, Obmycie Stóp i Chrystusa w Ogrójcu (wszystkie obrazy zostały stworzone podczas pracy mistrza w Scuola di San Rocco - 1575/80) czy tez malowidło Paris Bordona Chrzest Chrystusa (XVI wiek). Znaleźć tutaj można także rzeźbę głowy św. Sebastiana wykonaną przez Tullio Lombardo jak też inne prace wykonane przez uczniów jego szkoły.
