Mátala

Mátala to niewielka osada leżąca tuż nad brzegiem morza w małej zatoczce ograniczonej od południa i północy dwoma wzsokimi klifami, które łagodnie toną w morzu. Pomiędzy urwiskami utworzyła się szeroka, piaszczysta plaża. Z racji malowniczego położenia Mátala znajduje się w programie każdego biura turystycznego oferującego wycieczki po wyspie.

Wzmianka o Mátali pojawia się już w mitologii. Zgodnie z przekazem, Zeus po uprowadzeniu Europy z Azji Mniejszej wyszedł na ląd właśnie na plaży w Matali. W okresie neolitu w klifie wydrążono jaskinie mieszkalne. Wyposażone w miejsca do spania, spiżarnie i paleniska. Jaskinie stanowiły doskonałe miejsce do życia dla ówczesnych ludzi. W czasach minojskich, Mátala była portem morskim niedalekiego pałacu w Festós.

Homer wymienia port w Mátali, jako miejsce powrotu floty wojennej króla Menelaosa. Dla Rzymian Mátala stała się ponownie portem morskim. Pierwsi chrześcijanie wykorzystali wydrążone w skałach jaskinie do chowania zmarłych. W roku 824 Saraceni przez zatokę w Mátali rozpoczęli podbój wyspy. Jak można się zorientować na podstawie tego krótkiego zarysu dziejów, ta niewielka osada zapisała się w bogatej historii wyspy.